Zeilen in Griekenland
Tijdens het winterevenement van de Waarschippers waren we in gesprek met Ronald Licht. Tijdens het gesprek kwam ook zijn zeilboot, de Agapi, te sprake. Hij had ook nog een klusje op de boot waar hij tegen aan zag. Kortweg er werd een deal gesloten en als ik de klus zou doen, mochten wij de boot gebruiken.
Vandaag, de 26e Juli zijn wij de laatste zaken aan het uitzoeken welke wij nodig hebben voor de reis. Ook hebben wij nog wat onderdelen voor de aanhang motor mee. De koeling doet het niet, dus nog een reparatie te doen als we daar aan toe komen.
27-07-2015. (Dag1)
Vandaag de eerste mijlen, maar dan door de lucht. Vanaf Amsterdam via Kiev naar Athene. Terwijl het regende in Nederland stegen wij na een uur vertraging op.
1e traject gehad, wij zijn nu in Kiev. Op het vliegveld, 2 delen, een kant is voor de reguliere vliegtuigen en de andere kant is voor de militairen. Kentekens van de UN op de vliegtuigen, daaraan kan je zien dat er iets in het land aan de hand is.
Om even voor een uur of zeven inchecken voor de vlucht naar Athene. Als we zijn geland voelen we de warmte. We pakken een taxi naar de jachthaven, Marina Alimos
Ronald en Kirian wachten ons op in de bar "La Noche". Na even zoeken vinden wij hen. Zij zitten nog heerlijk te eten en wij nemen iets te drinken. In Griekenland eet men laat, dit omdat het anders nog te warm is. Hierna gaan wij naar de Agapi. Een tweemaster Waarschip.
Ruim met drie hutten, en een natte cel.
De doos met isolatie materialen staat prominent in het midden, zo van dit is jou klusje. Onder het gezellige bijpraten genieten wij van een Ouzo. Voor we het in de gaten hebben is het twee uur. We gaan naar de kooi, Ronald en Kirian moeten morgen vroeg weg, Ronald gaat voor twee weken naar huis. En wij gaan genieten van het Griekse klimaat en land terwijl ik zo nu en dan even moet werken.
Nadat ik even heb geslapen, wordt ik badend in het zweet wakker. Ik klim uit de kooi en probeert in de kuip verder te slapen. Dit lukt aardig, alleen de boot van de Griekse buurman is waarschijnlijk lek want ieder half uur, komt er een heftige stroom water uit de boot doordat de pomp aanslaat. Hierdoor zie ik de lokale vissersvloot uitvaren, dit zijn mini vissersboten met èèn of twee man er in, dus echt iets anders dan bij ons. De sportvissers bij ons hebben bijna grotere boten en in ieder geval nieuwere.
28-07-2015 (dag 2)
Om een uur of zeven hoor ik gestommel en komt Gemma naar buiten, even later worden de anderen ook wakker. We ontbijten en daarna vertrekken Ronald en Kirian naar het vliegveld. Wij gaan eerst naar het havenkantoor om te betalen, de havenmeester had de Agapi al gespot. Vorig jaar ook al zo vernamen wij. Ronald als je de volgende keer weer in deze hebben aanmeert, betaal dan ook voor de vorige keer, de Agapi staat namelijk genoteerd zo werd ons medegedeeld door de havenmeester. Dit betalen is wel uitzonderlijk in Griekenland, in de meeste havens is niet eens een havenmeester, dit terwijl je vaak 1e rang ligt. Alleen moet je soms voor water en/of Electra betalen. Hierna gaan we winkelen, er moet namelijk voorraad worden ingeslagen. Wij nemen onze trolley's mee en gaan naar de Supermarkt. Eest denken we dat het een klein winkeltje is, maar in de kelder is het groter dan op de begane grond en we vinden alles wat we nodig hebben. Nu blijken de trolley's handig, zonder zwaar te tillen kunnen wij alles mee nemen.
Onderweg nog een duikbril en snorkel aangeschaft, zodat we allemaal van de onderwater wereld kunnen genieten. Snel alles in de kasten en koeling stropen en we kunnen beginnen aan onze eerste tocht, bestemming Sounion, de baai onder de tempel van Poseidon. Afstand ongeveer 27 mijl.
Het wordt een trip van afwisselend zeilen en motor zeilen, de windrichting en kracht zijn erg variabel. Zo nu en dan wordt er even gezwommen om af te koelen. Om even voor vijf uit ratelde de ankerketting voor de eerste keer, na vier pogingen pakt het anker en liggen we. Uiteraard eerst zwemmen en snorkelen. Het is net en aquarium zo mooi en zoveel vissen. Het is een super baai met schitterend uitzicht en en strand. Jammer is dat de koopvaardij die in de verte voorbij vaart een deining veroorzaakt welke tot n de baai loopt. Vooral als de wind zo staat dat je dwars op de deining ligt zorgt er voor dat de Agapi erg slingert, gelukkig draaide de wind en konden we genieten van een heerlijke avond en nacht.
29-07-2015 (dag 3)
Om zeven uur wakker, dit keer was het Elly die in de kuip heeft geslapen. Ik begin aan de klus om het geluid welke uit machine kamer komt te beperken.
Na en paar uur werken wordt het te warm en besluiten we te gaan zeilen. Het anker er uit en zeilen omhoog. Buiten de baai weinig wind, maar in de verte zien we rimpels dus even later zeilen we met vijf knopen richting Ormos Vourkari, ons doel voor vandaag en op 15 mijl afstand.
Gemiddeld zeilen wij een 4 tot 5 knopen. Als de wind afneemt starten wij de motor en springen Gemma en Jelmer overboord en laten zich mee slepen. Als de wind weer aanhaalt klimmen ze aan boord en zeilend gaan we verder. We kunnen bijna de baai bezeilen en met een slag zeilen we de baai in. Even later laten wij het anker zakken en liggen vlak voor het dorpje. Nadat we alles opgeruimd hebben even lekker zwemmen om af te koelen. Later lopen we even door het dorpje. Gemma scoort nog een armband en Elly showt een paar hoeden.
Om een uur of negen in de tender naar de wal, heerlijk Grieks gegeten, echter de prijzen zijn wel hoog hier op het terras, zou het overal zo duur zijn?
30-07-2015 (dag 4)
'S morgens vroeg eerst weer even werken, dit tot het te warm word. Jelmer en Elly gaan nog even inkopen doen in het dorp waar Elly ook het originele recept voor tzatziki scoort bij een Griekse. Nog even afkoelen in het water, ontbijten in de kuip terwijl we luisteren naar het krekel orkest.
Om half twaalf gaat het anker omhoog en wordt koers gezet naar Kythnosbay, op 28 mijl afstand. De wind is weer variabel in kracht en richting, dus zo nu en dan de motor er weer bij. On de verte zien wij dolfijnen jagen, de vogels vliegen er boven.
Om even over vier gaan de zwemmen naar onder en even later ratelde de ankerketting en liggen we in een super mooie baai tegenover een klein Grieks dorpje en strandje. We duiken in de baai en genieten van de onderwater wereld, vele soorten vissen in diverse kleuren zwemmen er rond. Gemma en ik zwemmen naar het dorpje, en wij reserveren en tafeltje voor de avond.
's avonds lopen we met ons allen naar de rand van de kaap en genieten van het uitzicht. Daarna lopen wij weer naar het dorp en genieten van het eten, ik kies en langoest uit en de anderen een souvlaki met vooraf natuurlijk weer de heerlijke Griekse salade en tzatziki met vers brood. Ik dacht dat we aan 115 euro wel genoeg hadden, helaas het was bijna 150 euro, dus nog even heen en weer naar de boot. Het was lekker maar wel veel eurotjes.
Daarna moe maar voldaan maar de kooi.
31-07-2015 (dag 5)
Vandaag even niet klussen, maar heerlijk uitgeslapen. Ook nu waren het de krekels weer die het concert verzorgden tijdens het ontbijt. Om een uur of elf het anker omhoog en terwijl Jelmer stuurde hesen wij de zeilen omhoog. Voor de wind zeilen wij de baai uit, om de kaap heen wordt de koers 85 graden en zeilen wij met een lopend windje richting Varvarousa op het eiland Siros, ons doel voor vandaag ,afstand circa 23 mijl.
Ook vandaag is de wind variërend in kracht, maar de zon is er weer en de lucht en het water zijn stralend blauw. Tijdens het zeilen zien we in de verte weer dolfijnen. Ook Gemma, Jelmer en Elly denken dat ze dolfijnen zijn, want ook zij wippen zo nu en dan overboord. Om een uur of vier varen we de baai van Varvarousa in en zoeken we een plekje om te ankeren. Hierna eerst schoon schip maken en daarna genieten van de onderwaterwereld. Helder water en bijzondere vissen zwemmen onder ons. later lopen we in het dorpje, doen de boodschappen en kopen een gasten vlag voor in het want.
's avonds wordt het vochtig en kondigt de Meltemi zich aan. Wij gaan in de kooi terwijl het gezang van een Griekse muzikant zachtjes tot in de boot doorklinkt.
In de nacht haalt de wind aan en ik controleer het anker nog eens, alles lijkt goed. Achter ons is de bemanning van een catamaran wakker omdat hun anker krabt.
01-08-2015 (dag 6)
We worden wakker en zien dat de wind is afgenomen. Ontbijten in de kuip en genieten. Om half elf lichten wij het anker om naar het volgende eiland te gaan. Mikonos is ons doel en ligt op 28 mijl van ons vandaan. Volgens de beschrijving moeten hier pelikanen in de stad lopen.
Qua wind voorspelling moet de Meltemi zondag los barsten, dus qua planning moet het lukken. Met een lopend windje zeilen we over een blauwe Middellandse zee. Vanaf een uur of drie haalt de wind aan en zetten we een reef. In de verte doemt Mikonos op, een hoog eiland van ruwe rotsen met vele witte huizen. Een paar mijl voor de haven halen we het grootzeil weg, resultaat een zeiknatte Frits, dit vanwege de hoge golven en een kruiszee. We lopen de nieuwe jachthaven in en wij zien een paar vrije plaatsen. Afmeren is met de spiegel naar de steiger en voor het anker uit. Dit is altijd spannend vanwege de vele ankers van de andere jachten die er al liggen, maar met windkracht acht en valwinden die van de berg af komen is het helemaal moeilijk. En waar wij bang voor waren gebeurt uiteraard. We waaien overdwars weg en hebben opeens een anker welke vast zit en niet meer omhoog wil. Jawel we hebben beet en hebben een anker van een andere ligger aan de haak. Wat we ook proberen we krijgen het niet los. Uiteindelijk krijgen we ons anker en ook dat van de andere ligger weer omhoog. Met moeite krijg ik het andere anker van dat van ons anker af, maar wij waaien tegen een Griekse boot met een giga boegspriet aan. Weer komen we los maar dan haken weer achter een lijn en is er geen enkel andere manier om er weg te konen dan de hulp van de haven resque. Zeventig euro armer, maar dan liggen wij eindelijk op een plekje. Een plekje welke door de havenmeester, Niko, is aangewezen. Aan de buitenkant en dat lijkt mooi maar heeft een nadeel de kleine veerboten varen af en aan en veroorzaken veel deining, neem daarbij de valwinden die van de berg af komen, dan is het plaatje compleet. Regelmatig het anker aan lieren voorkomt dat weer tegen de steiger aan drijven. s'avonds even met Fernando bellen, onze kleindochter, Marit, is jarig. Helaas ze ligt net op bed, jammer. Even bijpraten met Fernando nog een borrel en dan naar bed. Morgen zou het iets minder hard waaien dus we blijven en dag liggen om Mikonos te bezien.
02-08-2015 (dag 7)
En weer schijnt de zon. Eerst ontbijten en dan maken we samen de isolatie klus af. Eindelijk de enorme doos kan weg, Jelmer waait er bijna mee van de steiger.
Na deze klus Marco bellen, hij is vandaag jarig en ligt met de Aloha op Vlieland en geniet samen met Vera en Mirte van het mooie weer wat nu eindelijk in Nederland is doorgebroken.
Vanmiddag gaan we Mikanos stad bezoeken. Je kan er eenvoudig met het openbaar vervoer eenvoudig komen. Dit kan met de watertaxi of met de bus, beide stoppen vlak bij de jachthaven. Wij nemen de bus, 1,60€ per ticket en een chauffeur als humorist maken het ritje leuk. Mikanos is een oud stadje waar veel kunstenaars zijn neergestreken en dat zie je duidelijk, overal worden mooie kunststukken getoond. Zwerven door de smalle straatjes is een feest, met zo nu en dan een doorkijkje naar de blauwe baai met zandstrand. De beloofde pelikanen zien we echter niet, ja in de winkeltjes van steen, plastic of stof, maart levende pelikanen niet.
We genieten alle vier volop en lunchen in het stadje. Bij de bakker kopen we vers brood en heerlijk gebak voor bij de koffie.
Nog drie ijsjes en voor Jelmer een crêpe met Nutella en dan terug naar de boot.
De haven is al leger dan vanmorgen, wij vertrekken morgen, voor het slapen nog een anker check.
03-08-2015(dag 8)
In de nacht haalt de Meltemi nog meer aan, ik ga er een paar maal uit om alles te controleren. Toch als ik 's morgens kijk zijn er twee treedjes kapot, oorzaak een door gesleten lijn van een stootwil waardoor de zwemtrap tegen de wal is getikt, shit.
Wij besluiten te vertrekken en rekenen af bij Nico. Twee nachten en een tank vol water, kosten nog geen 9 €. Niko zegt dat we nog een nacht moeten blijven vanwege de Meltemi, maar wij hebben het geloei, gedein geklots en de herrie van de wind wel gehad
We nemen door hoe we het doen bij het wegvaren, want we hebben al veel mis zien gaan bij andere jachten.
Jelmer haalt het anker op, Elly gooit de land vasten los en gaat dan naar de boeg om met de hand aanwijzingen hoe ik het anker los en vrij vaar. En niet in andere ankers verstrikt. Door de wind is een andere communicatie niet mogelijk. Gemma ruimt de land vasten op. Ondertussen haalt Jelmer het anker op.
Alles gaat super en zonder problemen varen we uit de smalle kom. We ruimen alles op en op de genua twee zeilen we met acht knopen weg, richting Ormos Vati op het eiland Siros. Met gemiddeld van zeven a acht knopen, om de hoek van het eiland lopen we nog sneller en regelmatig word een dikke 11 knopen geklokt, en de 28 mijl wordt in een kleine vier uur afgelegd. Om een uur of half vijf lopen we de baai in. Hier geen geloei van de wind maar heerlijk rustig. Alleen een Poolse boot gooit zijn anker wel heel dicht bij ons uit, als blijkt dat het anker van hun ook nog krabt is een lekkere nachtrust ons niet gegund. Gemma maakt een heerlijke pasta en we genieten van de avondhemel vol met sterren.
04-08-2015 (dag 9)
De Poolse boot is verdwenen en twee Griekse vissersboten en een Amerikaans jacht hebben de baai verder opgevuld.
Vandaag weer zon en wind en uit het noorden zodat we een mooi bezeilde koers naar de baai van Fikiadha op het eiland Kitnos hebben. Deze baai bestaat uit twee delen, gescheiden door een zandstrand. Wij kiezen voor de zuidwest baai en meren af tegen het strand. De andere baai is erg druk en daar werd wel heel erg dicht op elkaar geankerd. Uiteraard wordt er weer gesnorkeld, alleen is hier niet veel vis.
Samen met Elly probeer ik het lek in de rubberboot te vinden, deze loopt namelijk langzaam leeg. Met een zeep oplossing vinden we twee lekken en wel precies in de kruising van de zijtube en de eindpunt in de sb drijver. Dit zijn altijd vervelende lekken. Ik probeer het te lijmen en plak er voor de zekerheid nog een plakker over. Nu vierentwintig uur drogen. Elly bereid macaroni en 's avonds spelen we een potje Regenworm, ons favoriete spelletje in deze vakantie.
Wij zijn alle vier moe en om half elf liggen we plat.
05-08-2015 ( dag 10)
We besluiten vandaag om het eiland Eagina te bezoeken, de afstand van een dikke 55 mijl knippen we in twee stukken. Wij zeilen eerst weer naar Sounion, naar de baai van Poseidon en dan morgen naar Aegina te zeilen. De afstand vandaag is 35 mijl, de wind blaast weer vrolijk en we moeten ook nog een Reef steken. Later moet de motor weer bij, want de wind om de eilanden is erg variabel en varieerde van 0 tot windkracht 8. Gemiddeld lopen we zeven knopen en vijf uur later draaien we de baai in onder toeziend oog van Poseidon die hoog boven ons op het klif zijn tempel heeft. De wind loeit om de hoek en met moeite strijken we de zeilen. Na twee pogingen houdt het anker, springen de kinderen over boord en zetten wij de tent over de kuip, want de zon brand ongenadig.
Jelmer probeert een geep te vangen, hij ziet ze om het aas zwemmen maar kan ze niet te pakken krijgen.
06-08-2015 (dag 11)
Vandaag gooit de wind roet in ons plan. Sinds vannacht is de wind ongenadig aan het uithalen. Windstoten tot windkracht tien zorgen ervoor dat alles klappert en trilt terwijl wij achter ons anker heen en weer rijden. Menig keer gaan Elly en ik er uit n te checken of wij goed blijven liggen. In de ochtend zien wij eren groot jacht krabben achter haar anker. Voordat de bemanning het in de gaten betreft zijn ze al meeste dan een mijl afgedreven.
Wij besluiten om hier ter blijven en zien eerst af van het plan om naar Aegina te zeilen. Het weerbericht voor morgen is beter, dus morgen maar werd eens zien.
We slapen wat bij lezen en boek en er wordt wat gezwommen. Wel moeten we wat kalm doen met het water en moeten we creatief zijn om het avond eten te maken.
Om zes uur neemt de wind af en besluiten we om verder te zeilen zodat de afstand naar Poros onze volgende bestemming korter is en de wind gunstiger is. Onderweg kruisen we een school tonijnen, even spektakel in het water. Om half acht ankeren wij in de baai van Palaia Fokaia. Een super baaitje, heerlijk rustig. Van de laatste groenten, ham en rijst brouwen we een nassie maaltijd in elkaar. Wonder boven wonder is het heerlijk.
We genieten van de rust in deze baai en zoeken om elf uur de kooi op.
07-08-2015 (dag 12)
Vandaag gaan om half negen de zeilen omhoog en wordt na het ronden van de kaap koers gezet richting Poros zuid om vandaar naar Poros noord te zeilen, volgens Ronald Licht, en super mooie route. Met gemiddeld zeven knopen gaat het lekker. Bijzonder was dat de GPS plots en uit in tijd terug sprong en na een tijdje weer op de normale tijd stond. Een baken om Poros zuid aan te zeilen vanuit het oosten is een rots dier vanuit de verte piramidevormig uitziet. Als we Poros naderen valt direct op dat het hier veel groener is. Als we de hoek omzeilen en richting Poros zuid de baai invaren is het net alsof wij in en ander land komen, een mooie groene baai met veel kleine strandjes en veel jachten, vooral grote luxe motor jachten.
De route naar Poros noord gaat langs een boulevard, deze moet je volgen de zijde van de vaste wal is ondiep. Wij genieten volop van de geuren die ons tegemoet waaien. Je ruikt de citrus vruchten die hier groeien.
We ziet een plekje langs de boulevard, een Griek mens ons dat het beter is om door te varen daar is meer plaats en ligt het rustiger. We vinden reden plaatsje langs een langssteiger en meren af. Hier is de water kraan ook, maar het water wat we uit komt is warm, bijna heet. We besluiten eerst om er. Maar mee te douchen, daarna de boot te ontzouten, pas dan wordt het water koeler en vullen wij de watertanks. Later gaan we het gezellige stadje in, genieten op en terrasje van een heerlijke lunch en slenteren langs de winkeltjes. Ook komen weer bij de plaats waar wij eerst zouden afmeren. De vriendelijke Griek is er ook, hij herkend ons en zegt daar wij een mooie boot hebben. We kletsen wat en bij nodigde ons uit om bij hem in de zaak te eten. Wij beloven niets, maar denken weer over na. Ook zien wij een watersport winkel, helaas is die dicht. Vanavond nog maar eens proberen, want weer moeten nog een nieuwe stootwil en een zeillat hebben, beide hebben we namelijk verspeelt. De stootwil in Mikomos tijdens de Meltemi, waarschijnlijk was de lijn door geschavield. En de zeillat verloren we tijdens het hijsen van het zeil. We kopen wat fruit en gaan terug naar de boot.
Hier zijn nog enkele klusjes, waaronder de reparatie van de zwemtrap. Hier waren twee treden gebroken tijdens de Meltemi. Jelmer pompt de boot op en ik zoek alle benodigdheden voor de reparatie bij elkaar. In een schommelend bootje vangt de reparatie nog niet mee, maar uiteindelijk alles is weer gerepareerd. Hierna nog een loopje naast de watersport zaak. Jelmer en ik nemen nu en andere route, via kleine straatjes en steegjes vinden wij onze weg. Gelukkig de zaak is nu open en wij kunnen alles kopen waar weer nodig hebben.
Volgens de Griekse gewoonte eten we iedere avond als het wat afkoeld, het is anders gewoon te warm om te eten. Vanavond koken wij niet zelf maar gaan lekker uit eten en ja wij gaan naar Michel.
Als we aan komen lopen worden we al herkend en ze hebben een tafel aan de boulevard kant voor ons. Een heerlijk Grieks sfeertje hangt hier en het eten is top en voor een normale prijs iets wat niet op alle eilanden zo is.
We genieten van het eten, jammer dat Elly niet in topvorm is. Na het eten lopen we langs de waterkant terug. De mensen die denken dat ze crème de la crème zijn met hun motorjachten showen hun bootjes met alles er op en aan. Je moet er maar van houden, geef ons maar een eerlijk houten schip, zoals onze Engelse buurman zei, "is that a Warship" hij was schipper op een lux zeiljacht maar vond de Agapi veel mooier, meer zijn model en type.
Als we terug zijn bij de boot komt hij nog even gezellig buurten en voordat we het weten is het èèn uur.
08-082015 (dag 13)
Elly en ik zijn vroeg wakker en genieten in de kuip. Om acht uur wordt onder trompetgeschal de Griekse vlag op de maritieme Academie gehesen. Gisteren werd hij onder het geluid van de " last post" gestreken. Net als gisteren ontroerd ons dat beiden. Zo hoor je met de vlag om te gaan vinden wij. Even later horen wij gestommel en komt Gemma ook bovendeks, gevolgd door Jelmer. We zien de haven ontwaken, iedere keer weer leuk om te zien. Onze Griekse buurman wijst ons op een leuk eilandje waar we zeker nog heen moeten gaan. Er loopt allerlei wild en het water is kraakhelder. Hij zegt wel dat het ee in het weekend druk is, maar als wij er voor tien uur zijn er zeker plaats is. Omdat het nog hard waait besluiten we om of aan het einde van de dag of morgenvroeg er heen te zeilen. Het eilandje heeft de mooie naam "Nisis Metopi". 's avonds nog even de wal op, wij hebben namelijk zin in een ijsje. Op de boulevard zijn ongeveer zes ijsverkopers, op ėėn na hebben weinig klandizie. Degene die het druk heeft is een Italiaanse ijsverkoper. In rijen staan de mensen hier op gegeten n beurt te wachten. En inderdaad het is hier niet voor niets zo druk, het ijs is heerlijk en we genieten er van.
09-08-2015 (dag 14)
We hebben de wekker op zeven uur gezet, even voor de wekker gaat zijn Elly en ik wakker en als de boven de berg uit komt varen wij de haven uit. Het eerste zonlicht schijnt over de witte huisjes van Poros, een stadje wat bij de toppers van deze vakantie hoort.
Het eilandje Nisis Metopi, ligt op een twaalf mijl afstand en dus drie uur varen. Zeilend zouden we er lang over doen omdat het recht in de wind ligt, dus we gaan op de motor. Na twee uren varen doemt het eiland op, een grote kale rots lijkt het als je uit het zuidwesten aankomt varen. In een inham in de kale berg liggen zeven charterjachten bij elkaar. Volgens onze Griekse buurman moest het een groen eiland zijn, dus we varen naar de andere kant van het eiland. Ja deze kant is mooi groen begroeid en oogt geweldig mooi, helaas op de wind. Wij bestuderen de kaart en zien dat er om de hoek een soort van baai is, hier varen we heen. We zien een super baaitje, blauw en glashelder water. Mooi begroeid, helaas wordt commercieel uitgebuit, parasols, stoeltjes, strandtent et cetera verknallen het een beetje. Wij willen echter even snorkelen, want dat schijnt geweldig te zijn in dit heldere water, dus het anker gaat naar beneden. Jelmer en Gemma springen overboord om te snorkelen. Wij ontdekken nog een minpunt van deze baai, zwermen wespen bezoeken ons. Na enige tijd komen de snorkelaars weer aan boord en gaan Elly en ik snorkelen, en inderdaad glashelder water en vele vissen zwemmen om ons heen. Als wij weer bij de boot komen gooit Jelmer brood in het water en dan is het feest, plotseling zwemmen er honderden vissen om ons heen, een geweldige ervaring is dat. Als wij ook uit het water komen vertrekken wij, de wespen hebben gewonnen. Wij zoeken een andere plek op dicht onder de kust van Aegina, hier zijn geen wespen.
posted from Bloggeroid
Tijdens het winterevenement van de Waarschippers waren we in gesprek met Ronald Licht. Tijdens het gesprek kwam ook zijn zeilboot, de Agapi, te sprake. Hij had ook nog een klusje op de boot waar hij tegen aan zag. Kortweg er werd een deal gesloten en als ik de klus zou doen, mochten wij de boot gebruiken.
Vandaag, de 26e Juli zijn wij de laatste zaken aan het uitzoeken welke wij nodig hebben voor de reis. Ook hebben wij nog wat onderdelen voor de aanhang motor mee. De koeling doet het niet, dus nog een reparatie te doen als we daar aan toe komen.
27-07-2015. (Dag1)
Vandaag de eerste mijlen, maar dan door de lucht. Vanaf Amsterdam via Kiev naar Athene. Terwijl het regende in Nederland stegen wij na een uur vertraging op.
1e traject gehad, wij zijn nu in Kiev. Op het vliegveld, 2 delen, een kant is voor de reguliere vliegtuigen en de andere kant is voor de militairen. Kentekens van de UN op de vliegtuigen, daaraan kan je zien dat er iets in het land aan de hand is.
Om even voor een uur of zeven inchecken voor de vlucht naar Athene. Als we zijn geland voelen we de warmte. We pakken een taxi naar de jachthaven, Marina Alimos
Ronald en Kirian wachten ons op in de bar "La Noche". Na even zoeken vinden wij hen. Zij zitten nog heerlijk te eten en wij nemen iets te drinken. In Griekenland eet men laat, dit omdat het anders nog te warm is. Hierna gaan wij naar de Agapi. Een tweemaster Waarschip.
Ruim met drie hutten, en een natte cel.
De doos met isolatie materialen staat prominent in het midden, zo van dit is jou klusje. Onder het gezellige bijpraten genieten wij van een Ouzo. Voor we het in de gaten hebben is het twee uur. We gaan naar de kooi, Ronald en Kirian moeten morgen vroeg weg, Ronald gaat voor twee weken naar huis. En wij gaan genieten van het Griekse klimaat en land terwijl ik zo nu en dan even moet werken.
Nadat ik even heb geslapen, wordt ik badend in het zweet wakker. Ik klim uit de kooi en probeert in de kuip verder te slapen. Dit lukt aardig, alleen de boot van de Griekse buurman is waarschijnlijk lek want ieder half uur, komt er een heftige stroom water uit de boot doordat de pomp aanslaat. Hierdoor zie ik de lokale vissersvloot uitvaren, dit zijn mini vissersboten met èèn of twee man er in, dus echt iets anders dan bij ons. De sportvissers bij ons hebben bijna grotere boten en in ieder geval nieuwere.
28-07-2015 (dag 2)
Om een uur of zeven hoor ik gestommel en komt Gemma naar buiten, even later worden de anderen ook wakker. We ontbijten en daarna vertrekken Ronald en Kirian naar het vliegveld. Wij gaan eerst naar het havenkantoor om te betalen, de havenmeester had de Agapi al gespot. Vorig jaar ook al zo vernamen wij. Ronald als je de volgende keer weer in deze hebben aanmeert, betaal dan ook voor de vorige keer, de Agapi staat namelijk genoteerd zo werd ons medegedeeld door de havenmeester. Dit betalen is wel uitzonderlijk in Griekenland, in de meeste havens is niet eens een havenmeester, dit terwijl je vaak 1e rang ligt. Alleen moet je soms voor water en/of Electra betalen. Hierna gaan we winkelen, er moet namelijk voorraad worden ingeslagen. Wij nemen onze trolley's mee en gaan naar de Supermarkt. Eest denken we dat het een klein winkeltje is, maar in de kelder is het groter dan op de begane grond en we vinden alles wat we nodig hebben. Nu blijken de trolley's handig, zonder zwaar te tillen kunnen wij alles mee nemen.
Onderweg nog een duikbril en snorkel aangeschaft, zodat we allemaal van de onderwater wereld kunnen genieten. Snel alles in de kasten en koeling stropen en we kunnen beginnen aan onze eerste tocht, bestemming Sounion, de baai onder de tempel van Poseidon. Afstand ongeveer 27 mijl.
Het wordt een trip van afwisselend zeilen en motor zeilen, de windrichting en kracht zijn erg variabel. Zo nu en dan wordt er even gezwommen om af te koelen. Om even voor vijf uit ratelde de ankerketting voor de eerste keer, na vier pogingen pakt het anker en liggen we. Uiteraard eerst zwemmen en snorkelen. Het is net en aquarium zo mooi en zoveel vissen. Het is een super baai met schitterend uitzicht en en strand. Jammer is dat de koopvaardij die in de verte voorbij vaart een deining veroorzaakt welke tot n de baai loopt. Vooral als de wind zo staat dat je dwars op de deining ligt zorgt er voor dat de Agapi erg slingert, gelukkig draaide de wind en konden we genieten van een heerlijke avond en nacht.
29-07-2015 (dag 3)
Om zeven uur wakker, dit keer was het Elly die in de kuip heeft geslapen. Ik begin aan de klus om het geluid welke uit machine kamer komt te beperken.
Na en paar uur werken wordt het te warm en besluiten we te gaan zeilen. Het anker er uit en zeilen omhoog. Buiten de baai weinig wind, maar in de verte zien we rimpels dus even later zeilen we met vijf knopen richting Ormos Vourkari, ons doel voor vandaag en op 15 mijl afstand.
Gemiddeld zeilen wij een 4 tot 5 knopen. Als de wind afneemt starten wij de motor en springen Gemma en Jelmer overboord en laten zich mee slepen. Als de wind weer aanhaalt klimmen ze aan boord en zeilend gaan we verder. We kunnen bijna de baai bezeilen en met een slag zeilen we de baai in. Even later laten wij het anker zakken en liggen vlak voor het dorpje. Nadat we alles opgeruimd hebben even lekker zwemmen om af te koelen. Later lopen we even door het dorpje. Gemma scoort nog een armband en Elly showt een paar hoeden.
Om een uur of negen in de tender naar de wal, heerlijk Grieks gegeten, echter de prijzen zijn wel hoog hier op het terras, zou het overal zo duur zijn?
30-07-2015 (dag 4)
'S morgens vroeg eerst weer even werken, dit tot het te warm word. Jelmer en Elly gaan nog even inkopen doen in het dorp waar Elly ook het originele recept voor tzatziki scoort bij een Griekse. Nog even afkoelen in het water, ontbijten in de kuip terwijl we luisteren naar het krekel orkest.
Om half twaalf gaat het anker omhoog en wordt koers gezet naar Kythnosbay, op 28 mijl afstand. De wind is weer variabel in kracht en richting, dus zo nu en dan de motor er weer bij. On de verte zien wij dolfijnen jagen, de vogels vliegen er boven.
Om even over vier gaan de zwemmen naar onder en even later ratelde de ankerketting en liggen we in een super mooie baai tegenover een klein Grieks dorpje en strandje. We duiken in de baai en genieten van de onderwater wereld, vele soorten vissen in diverse kleuren zwemmen er rond. Gemma en ik zwemmen naar het dorpje, en wij reserveren en tafeltje voor de avond.
's avonds lopen we met ons allen naar de rand van de kaap en genieten van het uitzicht. Daarna lopen wij weer naar het dorp en genieten van het eten, ik kies en langoest uit en de anderen een souvlaki met vooraf natuurlijk weer de heerlijke Griekse salade en tzatziki met vers brood. Ik dacht dat we aan 115 euro wel genoeg hadden, helaas het was bijna 150 euro, dus nog even heen en weer naar de boot. Het was lekker maar wel veel eurotjes.
Daarna moe maar voldaan maar de kooi.
31-07-2015 (dag 5)
Vandaag even niet klussen, maar heerlijk uitgeslapen. Ook nu waren het de krekels weer die het concert verzorgden tijdens het ontbijt. Om een uur of elf het anker omhoog en terwijl Jelmer stuurde hesen wij de zeilen omhoog. Voor de wind zeilen wij de baai uit, om de kaap heen wordt de koers 85 graden en zeilen wij met een lopend windje richting Varvarousa op het eiland Siros, ons doel voor vandaag ,afstand circa 23 mijl.
Ook vandaag is de wind variërend in kracht, maar de zon is er weer en de lucht en het water zijn stralend blauw. Tijdens het zeilen zien we in de verte weer dolfijnen. Ook Gemma, Jelmer en Elly denken dat ze dolfijnen zijn, want ook zij wippen zo nu en dan overboord. Om een uur of vier varen we de baai van Varvarousa in en zoeken we een plekje om te ankeren. Hierna eerst schoon schip maken en daarna genieten van de onderwaterwereld. Helder water en bijzondere vissen zwemmen onder ons. later lopen we in het dorpje, doen de boodschappen en kopen een gasten vlag voor in het want.
's avonds wordt het vochtig en kondigt de Meltemi zich aan. Wij gaan in de kooi terwijl het gezang van een Griekse muzikant zachtjes tot in de boot doorklinkt.
In de nacht haalt de wind aan en ik controleer het anker nog eens, alles lijkt goed. Achter ons is de bemanning van een catamaran wakker omdat hun anker krabt.
01-08-2015 (dag 6)
We worden wakker en zien dat de wind is afgenomen. Ontbijten in de kuip en genieten. Om half elf lichten wij het anker om naar het volgende eiland te gaan. Mikonos is ons doel en ligt op 28 mijl van ons vandaan. Volgens de beschrijving moeten hier pelikanen in de stad lopen.
Qua wind voorspelling moet de Meltemi zondag los barsten, dus qua planning moet het lukken. Met een lopend windje zeilen we over een blauwe Middellandse zee. Vanaf een uur of drie haalt de wind aan en zetten we een reef. In de verte doemt Mikonos op, een hoog eiland van ruwe rotsen met vele witte huizen. Een paar mijl voor de haven halen we het grootzeil weg, resultaat een zeiknatte Frits, dit vanwege de hoge golven en een kruiszee. We lopen de nieuwe jachthaven in en wij zien een paar vrije plaatsen. Afmeren is met de spiegel naar de steiger en voor het anker uit. Dit is altijd spannend vanwege de vele ankers van de andere jachten die er al liggen, maar met windkracht acht en valwinden die van de berg af komen is het helemaal moeilijk. En waar wij bang voor waren gebeurt uiteraard. We waaien overdwars weg en hebben opeens een anker welke vast zit en niet meer omhoog wil. Jawel we hebben beet en hebben een anker van een andere ligger aan de haak. Wat we ook proberen we krijgen het niet los. Uiteindelijk krijgen we ons anker en ook dat van de andere ligger weer omhoog. Met moeite krijg ik het andere anker van dat van ons anker af, maar wij waaien tegen een Griekse boot met een giga boegspriet aan. Weer komen we los maar dan haken weer achter een lijn en is er geen enkel andere manier om er weg te konen dan de hulp van de haven resque. Zeventig euro armer, maar dan liggen wij eindelijk op een plekje. Een plekje welke door de havenmeester, Niko, is aangewezen. Aan de buitenkant en dat lijkt mooi maar heeft een nadeel de kleine veerboten varen af en aan en veroorzaken veel deining, neem daarbij de valwinden die van de berg af komen, dan is het plaatje compleet. Regelmatig het anker aan lieren voorkomt dat weer tegen de steiger aan drijven. s'avonds even met Fernando bellen, onze kleindochter, Marit, is jarig. Helaas ze ligt net op bed, jammer. Even bijpraten met Fernando nog een borrel en dan naar bed. Morgen zou het iets minder hard waaien dus we blijven en dag liggen om Mikonos te bezien.
02-08-2015 (dag 7)
En weer schijnt de zon. Eerst ontbijten en dan maken we samen de isolatie klus af. Eindelijk de enorme doos kan weg, Jelmer waait er bijna mee van de steiger.
Na deze klus Marco bellen, hij is vandaag jarig en ligt met de Aloha op Vlieland en geniet samen met Vera en Mirte van het mooie weer wat nu eindelijk in Nederland is doorgebroken.
Vanmiddag gaan we Mikanos stad bezoeken. Je kan er eenvoudig met het openbaar vervoer eenvoudig komen. Dit kan met de watertaxi of met de bus, beide stoppen vlak bij de jachthaven. Wij nemen de bus, 1,60€ per ticket en een chauffeur als humorist maken het ritje leuk. Mikanos is een oud stadje waar veel kunstenaars zijn neergestreken en dat zie je duidelijk, overal worden mooie kunststukken getoond. Zwerven door de smalle straatjes is een feest, met zo nu en dan een doorkijkje naar de blauwe baai met zandstrand. De beloofde pelikanen zien we echter niet, ja in de winkeltjes van steen, plastic of stof, maart levende pelikanen niet.
We genieten alle vier volop en lunchen in het stadje. Bij de bakker kopen we vers brood en heerlijk gebak voor bij de koffie.
Nog drie ijsjes en voor Jelmer een crêpe met Nutella en dan terug naar de boot.
De haven is al leger dan vanmorgen, wij vertrekken morgen, voor het slapen nog een anker check.
03-08-2015(dag 8)
In de nacht haalt de Meltemi nog meer aan, ik ga er een paar maal uit om alles te controleren. Toch als ik 's morgens kijk zijn er twee treedjes kapot, oorzaak een door gesleten lijn van een stootwil waardoor de zwemtrap tegen de wal is getikt, shit.
Wij besluiten te vertrekken en rekenen af bij Nico. Twee nachten en een tank vol water, kosten nog geen 9 €. Niko zegt dat we nog een nacht moeten blijven vanwege de Meltemi, maar wij hebben het geloei, gedein geklots en de herrie van de wind wel gehad
We nemen door hoe we het doen bij het wegvaren, want we hebben al veel mis zien gaan bij andere jachten.
Jelmer haalt het anker op, Elly gooit de land vasten los en gaat dan naar de boeg om met de hand aanwijzingen hoe ik het anker los en vrij vaar. En niet in andere ankers verstrikt. Door de wind is een andere communicatie niet mogelijk. Gemma ruimt de land vasten op. Ondertussen haalt Jelmer het anker op.
Alles gaat super en zonder problemen varen we uit de smalle kom. We ruimen alles op en op de genua twee zeilen we met acht knopen weg, richting Ormos Vati op het eiland Siros. Met gemiddeld van zeven a acht knopen, om de hoek van het eiland lopen we nog sneller en regelmatig word een dikke 11 knopen geklokt, en de 28 mijl wordt in een kleine vier uur afgelegd. Om een uur of half vijf lopen we de baai in. Hier geen geloei van de wind maar heerlijk rustig. Alleen een Poolse boot gooit zijn anker wel heel dicht bij ons uit, als blijkt dat het anker van hun ook nog krabt is een lekkere nachtrust ons niet gegund. Gemma maakt een heerlijke pasta en we genieten van de avondhemel vol met sterren.
04-08-2015 (dag 9)
De Poolse boot is verdwenen en twee Griekse vissersboten en een Amerikaans jacht hebben de baai verder opgevuld.
Vandaag weer zon en wind en uit het noorden zodat we een mooi bezeilde koers naar de baai van Fikiadha op het eiland Kitnos hebben. Deze baai bestaat uit twee delen, gescheiden door een zandstrand. Wij kiezen voor de zuidwest baai en meren af tegen het strand. De andere baai is erg druk en daar werd wel heel erg dicht op elkaar geankerd. Uiteraard wordt er weer gesnorkeld, alleen is hier niet veel vis.
Samen met Elly probeer ik het lek in de rubberboot te vinden, deze loopt namelijk langzaam leeg. Met een zeep oplossing vinden we twee lekken en wel precies in de kruising van de zijtube en de eindpunt in de sb drijver. Dit zijn altijd vervelende lekken. Ik probeer het te lijmen en plak er voor de zekerheid nog een plakker over. Nu vierentwintig uur drogen. Elly bereid macaroni en 's avonds spelen we een potje Regenworm, ons favoriete spelletje in deze vakantie.
Wij zijn alle vier moe en om half elf liggen we plat.
05-08-2015 ( dag 10)
We besluiten vandaag om het eiland Eagina te bezoeken, de afstand van een dikke 55 mijl knippen we in twee stukken. Wij zeilen eerst weer naar Sounion, naar de baai van Poseidon en dan morgen naar Aegina te zeilen. De afstand vandaag is 35 mijl, de wind blaast weer vrolijk en we moeten ook nog een Reef steken. Later moet de motor weer bij, want de wind om de eilanden is erg variabel en varieerde van 0 tot windkracht 8. Gemiddeld lopen we zeven knopen en vijf uur later draaien we de baai in onder toeziend oog van Poseidon die hoog boven ons op het klif zijn tempel heeft. De wind loeit om de hoek en met moeite strijken we de zeilen. Na twee pogingen houdt het anker, springen de kinderen over boord en zetten wij de tent over de kuip, want de zon brand ongenadig.
Jelmer probeert een geep te vangen, hij ziet ze om het aas zwemmen maar kan ze niet te pakken krijgen.
06-08-2015 (dag 11)
Vandaag gooit de wind roet in ons plan. Sinds vannacht is de wind ongenadig aan het uithalen. Windstoten tot windkracht tien zorgen ervoor dat alles klappert en trilt terwijl wij achter ons anker heen en weer rijden. Menig keer gaan Elly en ik er uit n te checken of wij goed blijven liggen. In de ochtend zien wij eren groot jacht krabben achter haar anker. Voordat de bemanning het in de gaten betreft zijn ze al meeste dan een mijl afgedreven.
Wij besluiten om hier ter blijven en zien eerst af van het plan om naar Aegina te zeilen. Het weerbericht voor morgen is beter, dus morgen maar werd eens zien.
We slapen wat bij lezen en boek en er wordt wat gezwommen. Wel moeten we wat kalm doen met het water en moeten we creatief zijn om het avond eten te maken.
Om zes uur neemt de wind af en besluiten we om verder te zeilen zodat de afstand naar Poros onze volgende bestemming korter is en de wind gunstiger is. Onderweg kruisen we een school tonijnen, even spektakel in het water. Om half acht ankeren wij in de baai van Palaia Fokaia. Een super baaitje, heerlijk rustig. Van de laatste groenten, ham en rijst brouwen we een nassie maaltijd in elkaar. Wonder boven wonder is het heerlijk.
We genieten van de rust in deze baai en zoeken om elf uur de kooi op.
07-08-2015 (dag 12)
Vandaag gaan om half negen de zeilen omhoog en wordt na het ronden van de kaap koers gezet richting Poros zuid om vandaar naar Poros noord te zeilen, volgens Ronald Licht, en super mooie route. Met gemiddeld zeven knopen gaat het lekker. Bijzonder was dat de GPS plots en uit in tijd terug sprong en na een tijdje weer op de normale tijd stond. Een baken om Poros zuid aan te zeilen vanuit het oosten is een rots dier vanuit de verte piramidevormig uitziet. Als we Poros naderen valt direct op dat het hier veel groener is. Als we de hoek omzeilen en richting Poros zuid de baai invaren is het net alsof wij in en ander land komen, een mooie groene baai met veel kleine strandjes en veel jachten, vooral grote luxe motor jachten.
De route naar Poros noord gaat langs een boulevard, deze moet je volgen de zijde van de vaste wal is ondiep. Wij genieten volop van de geuren die ons tegemoet waaien. Je ruikt de citrus vruchten die hier groeien.
We ziet een plekje langs de boulevard, een Griek mens ons dat het beter is om door te varen daar is meer plaats en ligt het rustiger. We vinden reden plaatsje langs een langssteiger en meren af. Hier is de water kraan ook, maar het water wat we uit komt is warm, bijna heet. We besluiten eerst om er. Maar mee te douchen, daarna de boot te ontzouten, pas dan wordt het water koeler en vullen wij de watertanks. Later gaan we het gezellige stadje in, genieten op en terrasje van een heerlijke lunch en slenteren langs de winkeltjes. Ook komen weer bij de plaats waar wij eerst zouden afmeren. De vriendelijke Griek is er ook, hij herkend ons en zegt daar wij een mooie boot hebben. We kletsen wat en bij nodigde ons uit om bij hem in de zaak te eten. Wij beloven niets, maar denken weer over na. Ook zien wij een watersport winkel, helaas is die dicht. Vanavond nog maar eens proberen, want weer moeten nog een nieuwe stootwil en een zeillat hebben, beide hebben we namelijk verspeelt. De stootwil in Mikomos tijdens de Meltemi, waarschijnlijk was de lijn door geschavield. En de zeillat verloren we tijdens het hijsen van het zeil. We kopen wat fruit en gaan terug naar de boot.
Hier zijn nog enkele klusjes, waaronder de reparatie van de zwemtrap. Hier waren twee treden gebroken tijdens de Meltemi. Jelmer pompt de boot op en ik zoek alle benodigdheden voor de reparatie bij elkaar. In een schommelend bootje vangt de reparatie nog niet mee, maar uiteindelijk alles is weer gerepareerd. Hierna nog een loopje naast de watersport zaak. Jelmer en ik nemen nu en andere route, via kleine straatjes en steegjes vinden wij onze weg. Gelukkig de zaak is nu open en wij kunnen alles kopen waar weer nodig hebben.
Volgens de Griekse gewoonte eten we iedere avond als het wat afkoeld, het is anders gewoon te warm om te eten. Vanavond koken wij niet zelf maar gaan lekker uit eten en ja wij gaan naar Michel.
Als we aan komen lopen worden we al herkend en ze hebben een tafel aan de boulevard kant voor ons. Een heerlijk Grieks sfeertje hangt hier en het eten is top en voor een normale prijs iets wat niet op alle eilanden zo is.
We genieten van het eten, jammer dat Elly niet in topvorm is. Na het eten lopen we langs de waterkant terug. De mensen die denken dat ze crème de la crème zijn met hun motorjachten showen hun bootjes met alles er op en aan. Je moet er maar van houden, geef ons maar een eerlijk houten schip, zoals onze Engelse buurman zei, "is that a Warship" hij was schipper op een lux zeiljacht maar vond de Agapi veel mooier, meer zijn model en type.
Als we terug zijn bij de boot komt hij nog even gezellig buurten en voordat we het weten is het èèn uur.
08-082015 (dag 13)
Elly en ik zijn vroeg wakker en genieten in de kuip. Om acht uur wordt onder trompetgeschal de Griekse vlag op de maritieme Academie gehesen. Gisteren werd hij onder het geluid van de " last post" gestreken. Net als gisteren ontroerd ons dat beiden. Zo hoor je met de vlag om te gaan vinden wij. Even later horen wij gestommel en komt Gemma ook bovendeks, gevolgd door Jelmer. We zien de haven ontwaken, iedere keer weer leuk om te zien. Onze Griekse buurman wijst ons op een leuk eilandje waar we zeker nog heen moeten gaan. Er loopt allerlei wild en het water is kraakhelder. Hij zegt wel dat het ee in het weekend druk is, maar als wij er voor tien uur zijn er zeker plaats is. Omdat het nog hard waait besluiten we om of aan het einde van de dag of morgenvroeg er heen te zeilen. Het eilandje heeft de mooie naam "Nisis Metopi". 's avonds nog even de wal op, wij hebben namelijk zin in een ijsje. Op de boulevard zijn ongeveer zes ijsverkopers, op ėėn na hebben weinig klandizie. Degene die het druk heeft is een Italiaanse ijsverkoper. In rijen staan de mensen hier op gegeten n beurt te wachten. En inderdaad het is hier niet voor niets zo druk, het ijs is heerlijk en we genieten er van.
09-08-2015 (dag 14)
We hebben de wekker op zeven uur gezet, even voor de wekker gaat zijn Elly en ik wakker en als de boven de berg uit komt varen wij de haven uit. Het eerste zonlicht schijnt over de witte huisjes van Poros, een stadje wat bij de toppers van deze vakantie hoort.
Het eilandje Nisis Metopi, ligt op een twaalf mijl afstand en dus drie uur varen. Zeilend zouden we er lang over doen omdat het recht in de wind ligt, dus we gaan op de motor. Na twee uren varen doemt het eiland op, een grote kale rots lijkt het als je uit het zuidwesten aankomt varen. In een inham in de kale berg liggen zeven charterjachten bij elkaar. Volgens onze Griekse buurman moest het een groen eiland zijn, dus we varen naar de andere kant van het eiland. Ja deze kant is mooi groen begroeid en oogt geweldig mooi, helaas op de wind. Wij bestuderen de kaart en zien dat er om de hoek een soort van baai is, hier varen we heen. We zien een super baaitje, blauw en glashelder water. Mooi begroeid, helaas wordt commercieel uitgebuit, parasols, stoeltjes, strandtent et cetera verknallen het een beetje. Wij willen echter even snorkelen, want dat schijnt geweldig te zijn in dit heldere water, dus het anker gaat naar beneden. Jelmer en Gemma springen overboord om te snorkelen. Wij ontdekken nog een minpunt van deze baai, zwermen wespen bezoeken ons. Na enige tijd komen de snorkelaars weer aan boord en gaan Elly en ik snorkelen, en inderdaad glashelder water en vele vissen zwemmen om ons heen. Als wij weer bij de boot komen gooit Jelmer brood in het water en dan is het feest, plotseling zwemmen er honderden vissen om ons heen, een geweldige ervaring is dat. Als wij ook uit het water komen vertrekken wij, de wespen hebben gewonnen. Wij zoeken een andere plek op dicht onder de kust van Aegina, hier zijn geen wespen.
posted from Bloggeroid
